Mail Tour & Tongariro Alpine Crossing

Kia Ora

Hoe gaat het met iedereen?
Ik weet dat het al een tijd geleden is dat jullie voor het laatst van mij hebben gehoord maar ik ben hier nogal druk met de dingen regelen. Want tja, mijn stage zit er over een dikke maand op en dan begint het rondreisen:D Dus veel moet geregeld en afgemaakt worden.

Een 2 of 3 week geleden had ik besloten om niet weg te gaan tijdens mijn vrije dagen maar om in Wanganui te blijven. Het park biedt verschillende activiteiten aan, aan onze gasten en zodoende vond ik dat het wel eens tijd werd om een van deze dingen kon doen.

Mijn keus was de mail tour. Na een telefoontje, stond ik op mijn vrije dag om 7 uur op en stond om 8 uur buiten het kantoor klaar om opgehaald te worden.
Om 10 over 8 kwam Noel (zo heet de postbode) met zijn auto ipv het busje dat hij normaal gebruikt. Het bleek dat ik die dag de enige gast zou zijn.
Wij zijn een gedeelte van de Wanganui River Road gereden wat langs de rivier slingerd en door de bergen gaat. Het interessante aan de toer, zijn de aparte postbussen (zie foto’s), de omgeving en de verhalen die Noel verteld. Interessant om te horen.
Op de weg terug hadden wij het over de dingen die ik nog wilde doen in de omgeving voordat ik NZ verlaat. Dat was de Tongariro Alpine Crossing. Noel heeft ervaring met de Crossing en zou een weekend met vrienden naar de Crossing gaan. Aangezien ik het nog graag wilde doen werd ik uitgenodigd om mee te gaan. Omdat deze mensen een ‘klein’ beetje ouder zijn dan mij (weer: zie foto’s) had ik eerst mijn twijfels om mee te gaan voor een weekend. Maar ik ben blij dat ik het gedaan heb.
Op vrijdag middag werd ik opgehaald door Noel, zijn vrouw (Ann) en Kay (zus van Ann). Met hen ben ik naar Ohakune gereden waar wij in een lodge zouden verblijven. Het zag er prima uit en al snel arriveerden de andere 4 personen en werd het gezellig met wijn en zijn wij later op de avond heerlijk uit eten geweest. Aangezien wij de volgende ochtend om 6 uur zouden opstaan lag iedereen redelijk vroeg op bed.
Toen ik opstond zag het weer er al niet al te best uit, maar na het engelse ontbijt met cornflakes, fruit, geroosterd brood, eieren, gebakken tomaat en gebakken bacon, leek het even mooi maar dat zou niet lang zo blijven. Sandwiches smeren ,de spullen bijeen pakken en de wandel kleding (jaja, met thermo broek) aan het we waren klaar om te gaan.. Om half 8 zat iedereen in de auto. Nouja ik denk dat de foto’s genoeg zeggen hoe het weer was. Woorden zoals Devels Staircase, regen, hagel, sneeuw, wind vlagen (tot 100km/h) zeggen waarschijnlijk meer dan genoeg. Wij hadden die dag erg veel wind en ondanks dat het niet erg snel ging hebben wij de Crossing in 7 uur en 45 minuten gedaan. Ben daar best trots op. Gemiddeld is tussen 7 en 9 uur. De eerste 3,5 uur hebben wij er meermaals aan gedacht om te keren en terug te gaan. Maar toen wij eenmaal bij de point-of-no-return waren was daar geen sprake meer. Het weer was dus niet erg mooi en terwijl men zou denken dat zo een wandeling erg hongerig maakt viel dat erg mee omdat wij een stevig ontbijt hebben gehad en tussendoor een muesli reep aten. Onze lunch hebben wij pas gehad om 2 uur ’s middags bij de enige hut die wij onderweg tegen kwamen. De weg naar beneden ging erg snel en het laatste 1,5 hadden wij zelfs mooi weer.
Terug bij de lodge stonden knabbels klaar en was het tijd voor de welverdiende douche. Tegen half 7 stond het avond eten voor ons klaar. Dat was de beste maaltijd die ik in lange tijd heb gegeten. Verse groente, gebakken aardappelen, gebakken kip met spek omheen en een heerlijk dessert. Daarna was de avond snel voorbij. Om 9 uur lag iedereen in bed en zat ik nog voor de tv naar een leuke film te kijken.
De volgende dag had ik de verwachte spierpijn. Jemig!! Dat was lang geleden. Na ontbijt zat iedereen rond 11 uur in de auto en ging iedereen weer terug naar waar we vandaag waren gekomen. Omdat wij veel tijd hadden zijn wij met een omweg terug gereden naar Wanganui. 3 uur was ik terug in het park.
Ik wist eerst niet wat ik verwachten moest van deze trip, maar het was een leuke en gezellige trip. Het beste was de Tongariro Alpine Crossing en dat ik (wij) het doorstaan heb ondanks het slechte weer. Het was een behoorlijke uitdaging (gezien mijn conditie :S). De crossing zou ik misschien nog wel eens over willen doen, maar alleen als de vooruitzichten goed zijn. Met slecht weer zou ik het niet nogmaal doen.

Liefs


Foto link: http://www.mijnalbum.nl/Album=VCI73HY6